آيا در اصل، كار فقاهت و مرجعيت با چاپ رساله بپايان ميرسد؟ يا خير اين حضرات كه از عرق جبين مقلدين خويش به رياست و كياست رسيده اند، در مقابل ظلم و ستمى كه بر خراج دهندگانشان مى شود وظيفه اى جز سكوت و مماشات ندارند؟ پاسخ اين سوال را هيچ فردى جز خود اين حضرات نميتوانند بدهند و بى پرده بگويم كه سكوت ايشان پاسخ غير قابل قبولى است كه در انفجار جامعه از ظلم هيچ مصونيتى به ايشان نخواهد داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر