در مورد اینکه صدای تشت فرو فتاده از بام جمهوری اسلامی تا کجاها شنیده شده است نیاز به گفتاری نیست. ماجرای دزدی های زنجیره ای (در این جمهوری همه چیز رنجیره ای است) نیز که دست آمرین و عاملین در آن چون دم خروس از زیر ردای قداست یکا یکشان بیرون زده است را هم به گوش خواجه حافظ شیرازی حتی رسانیده اند. غرض از زحمت به قلم طرح چند سوال از علی اردشیرلاریجانی (برخی فکر می کنند امامزاده بیژن ساخته و پرداخته ی دشمنان اسلام است) در خصوص افاضاتی است که ایشان پس شنیدن و درک ارتعاشات نعره ی ولی فقیه شان فرموده اند. برای حفظ امانت از گفتار ایشان عین مطلب چنین بوده: " قطعا نظر ولی امر مسلمین که اشراف بر همه مصالح مسلمین دارند، برای جامعه اسلامی قرین سعادت بوده و اطاعت از اوامر حضرتعالی فریضه و مایه افتخار اینجانب و نمایندگان مجلس می باشد." هرچند که بنده انتظار پاسخ از ایشان ندارم اما فی سبیل الله برای رضایت خاطر مسلمین در این ایام مبارک جسارتا عرض می کنم که:
یک: بکارگیری کلمه ی قطعا در هر مورد گفتاری نیاز به داشتن یقین قاطع در موضوعی است که گوینده به آن همت کرده است. پس بنابراین ایشان به تمام و کلیت بیانات خود در این مورد میقن هستند، نیستند؟
دو: کدام مادر مرده ای این مفنگی را ولی امر مسلمین کرده است؟
سه: اشاره به کدام نظر ولی امر شده است؟
چهار: مصالح مسلمین در کجا تعریف دقیقی دارد که به گفته ی لاریجانی این ولی امر خود ساخته و پرداخته به آن اشراف دارد؟
پنج: اطاعت از اوامر خامنه ای اگر برای لاریجانی فریضه است، چه ربطی به دیگر مسلمین دارد؟ مگر رییس و سخنگوی مجلس فرمایشی جمهوری اسلامی بودن متضمن ریاست بر و صدای مسلمین است؟
و الخ! حکومت سرکاری با رهبر سر کاری و مجلس و رییس جمهور سرکاری به رجل سیاسی چون لاریجانی باید که بنازد و من یکی غرق نازم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر